-
28.12.2024|
13:37
Անհայտություն,
տար ինձ անապատներդ,
որտեղից բուրգերը չեն հեռանում՝
իբրև զառամյալներ,
ուր ստվերներ չկան ժանեկազարդ,
և չկան միջանցիկ քամիներ՝
արծաթե բուրվառները հագած:
-
19.12.2024|
13:56
Ինքներս մեզնից թաքնվեցինք,
լույս ճամփան մթի քողով անցանք,
գարնանը ձմռան պես հագնվեցինք,
ապրեցինք, ինչպես կրկնվող հանցանք...
-
06.12.2024|
14:30
ՈՒ°ր են ազգի «հերոսները»,
այդ թուլակամ հերսոտները,
ոչինչ նրանց էլ չի հուզում,
ապահով են իրենց զգում...
-
12.11.2024|
10:28
Մարդը չի փոխվում,
ոչ ոք չի փոխվում,
հոգի ասածը
անուղղելի է.
նա մերկ գալիս է,
մերկ էլ գնում է,
իսկ մնացածը
իրողություն է:
-
08.11.2024|
07:27
Վերջին պոետը, անշուշտ, դու չդարձար,
բայց այսօր էլ, քո այդ տագնապոտ
հարցից հարյուր տարի հետո,
դու մերկ ու անսփոփ․․․
-
31.10.2024|
14:29
Ի՞նչ ենք թողնելու մեր զավակներին․
անդամահատված մի նոր պատմությու՞ն,
թե՞ հին պատմության նոր կրկնություն,
թե՞ օտարների գրպանում դրված՝
մաս-մաս վաճառվող մի նոր խեղճություն,
նոր անտերությու՞ն․․․
-
20.10.2024|
14:59
Ես ավելի ընդարձակ եղա,
քան ծովը մեղքի`
ափերի վրա հիասթափության ավազների,
և իմ ոտնահետքերը
փուչ խեցիներ եղան․․․
-
19.10.2024|
07:44
Լքված օրերի թևերի վրա
հանդերձանքներ է կարում աշունը,
և կարկատանի ձևերը նրա
տերևներից են, որ դեռ խշշում են:
-
16.10.2024|
13:33
Հիշողության ակը կրկին խցանվել է,
ջրհորի խորքում մնացած
արցունքի դառնության մեջ
Ոսկե ձկնիկը նորից է մահացել:
-
13.10.2024|
14:10
Վաղուց քեզ սիրո խոսքեր չեմ ասել,
չեմ երդվել լինել միշտ հավատարիմ,
աչքս բացել եմ ու քեզ եմ տեսել՝
երբեմն՝ տգեղ, շատ հաճախ՝ թերի...